Nomenklator
No|men|kla|tor 〈〉
m.
, –s
, –to|ren
1.
〈hist.〉
altrömischer Sklave, der seinem Herren alle Namen, z. B. von Besuchern, Bekannten, von anderen Sklaven angeben musste
2.
〈im MA〉
Zeremonienmeister
3.
→
Nomenklatur
(1)
[
lat.
, „Namennenner“]